Combinatie werk en privé lastig? Doe er zelf wat aan!
Op de Dag van de Arbeid ging het afgelopen dinsdag niet alleen om werk, maar ook over niet-werken. Of beter: de combinatie tussen beide. Een door Maurice de Hond, in opdracht van het SBI, uitgevoerd onderzoek, leverde het inzicht op dat ongeveer één op de drie werknemers de combinatie tussen werken en privéleven ingewikkeld vindt. Dat is niets nieuws; ook het Sociaal Cultureel Planbureau meldde vorig jaar in het rapport 'De sociale staat van Nederland 2011' nagenoeg hetzelfde cijfer.
In het onderzoek van De Hond kwam verder naar voren dat vooral werknemers met een baan van meer dan 28 uur de combinatie werk/privé buitengewoon ingewikkeld vinden, 40% van de werknemers met een baan tussen de 28 en 34 uur per week moeite heeft 'alle ballen in de lucht te houden' en dat slechts 4% van de werknemer met kinderen jonger dan 12 jaar werk en privé moeiteloos combineert. Eerlijk gezegd weet ik nooit zo goed wat ik met dit soort feitjes aan moet. Mijn eerste reactie is vooral: als het allemaal zo lastig is, waarom doen die mensen er dan niets aan? Je kunt bijvoorbeeld minder uren gaan werken. Nederland kent in vergelijking met andere Europese landen (waar ouders gemiddeld genomen drukker zijn met combinatietaken) meer ruimte om in deeltijd te werken. We hebben er zelfs een wet voor. Een andere mogelijkheid is om dichter bij het werk te gaan wonen. Misschien wat lastig met de huidige huizenmarkt. Aan de andere kant zijn we in Nederland per werknemer gemiddeld bijna een uur per dag bezig om van en naar ons werk te reizen. Daarin zijn we Europees koploper. Ten slotte wordt het steeds normaler om flexibeler te gaan werken. Dit creëert ruimte om werktijd veel meer af te stemmen op de privésituatie.
Zelf iets doen aan het combineren van werk en privé betekent natuurlijk wel keuzes maken. Ga je in deeltijd werken, dan zul je ook minder salaris krijgen. Je kunt ook flexibeler werken, maar dat betekent misschien dat je wat vaker ’s avonds of in het weekend iets moet doen. Dit soort keuzes zijn lastig, zeker, maar je zou het op z’n minst eens met je werkgever kunnen bespreken. En daar zit wel een raar probleem. Het onderzoek van De Hond concludeert dat 80% van de werknemers de combinatie werk/privé zelden of nooit met de werkgever bespreekt. Helaas wordt niet duidelijk wat daar de achtergrond van is. Durven werknemers het niet? Is er eigenlijk geen sprake van een groot probleem? Weten werknemers niet hoe zij zo’n gesprek moeten voeren? Het zou helpen om meer inzicht te krijgen in de reden waarom zo weinig werknemers het gesprek aangaan met hun werkgever. Wellicht kunnen werknemers daarvan profiteren. Uiteindelijk zal de werknemer die het ingewikkeld vindt om werk en privéleven te combineren, zelf keuzes moeten maken en het gesprek daarover met zijn werkgever aan moeten aangaan. Alleen dan kan hij zijn probleem oplossen.
Herverdelen van loon over je loopbaan: levensloop, maar dan beter
De A van a-advies
Pensioenfondsfusies op de Malediven
Investeren in werkplezier loont!
Wie is verantwoordelijk voor werkplezier?
Medezeggenschap op basis van huwelijkse voorwaarden?
Het doolhof van werkloosheid en het SER-advies
Mijn verjaardag is een feestdag
Collega’s met karakter
Een verandering van tijdperk
De harde werkelijkheid?
Bekijk oudere blogs
De organisatie als lean mean fighting machine?
Bezigheidstherapie voor de intellectueel
Kwaliteit van de arbeidsrelatie in de knel
Regering kiest voor statische wijziging: de gemiste kans van het nieuwe fiscale pensioenkader 2015
In de schijnwerpers: het fundament van een succesvolle organisatie
Goede voornemens van een poldervernieuwer
Arbeidsmigratie
Jong versus Oud
De hippe polder
Nieuw evenwicht in de doe-democratie
Discussie over doorgeschoten flexibele arbeid is doorgeschoten
Bekijk oudere blogs
Menselijke waardigheid
De trucker anno 2013: ver van huis en in zijn sas?
Een nieuw tijdperk zonder managers?
Sociaal akkoord en de blinde pensioenvlek
Weer bij mamma wonen ofwel 'Heimwee naar het oude werken'
Pas op voor de VUT!
Andere tijden….
De nieuwe balans tussen flex en zeker
Vast en flex ontmoeten elkaar op de werkvloer
Win-win in crisistijd
‘Wees blij dat je nog een baan hebt!’
Bekijk oudere blogs
Triple Criminal
Sinterklaas en het koopklachtpraatje
Pensioen en regeerakkoord: een sportieve uitdaging!
Heeft ‘nieuw werken’ een week nodig?
Onderhandelingen: waar ga ik zitten of staan?
Arbeidsverhoudingen 2020
Van 'win/lose' naar samenwerken
Taskforce Ouderenwerkloosheid: pak de cultuur bij werkgevers en werknemers aan!
Forens word je niet alleen
Bedrijfstakpensioenfondsen & The Flintstones: “Wilma, open this door”!!
Kwaliteit van cao-afspraken valt of staat met naleving
Bekijk oudere blogs
Forensenbelasting Deel 2 ... of hoe wij over onze schaduw struikelden
Trias politica en het ABP
Geen nieuwe vakbeweging? Kansen gemist!
Arbeidsrevolutie
De logica van onbelaste reiskosten
Van visiteren naar volwassen intern toezicht!?
Combinatie werk en privé lastig? Doe er zelf wat aan!
Je ziet door de stickers het bos niet meer!
Draagvlak van cao’s – dilemma’s en oplossingen
Imagostress in de Polder
Zachte pensioenrechten bij een verzekeraar!?
Bekijk oudere blogs
Waar zijn de helden gebleven?
Louis van Gaal in uw pensioenfondsbestuur!?
Wetsvoorstel Flexibel Werken: waar bemoeit de politiek zich mee?
Ambtenaar, hoe houd je het vol?
De personeelschef die sociale innovatie te serieus nam
Op jacht
Leiderschap: lessen uit de rockmuziek
Wisselende contacten
Flexibel werken
Verlangen naar de reproman
Latte-mama's en iPad-papa's
Bekijk oudere blogs
Op de camping
Een goed gesprek
Eindelijk rust
Zou Johnny Hoogerland ook zelf zijn Persoonsgebonden budget kunnen aanvragen!?
2+ of 3-
De Wet van de reisleider: sleutel voor vernieuwing van arbeidsvoorwaarden
Steuntje in de rug
Nieuw werken
Life is calling
Doorgaan
De cao-onderhandelaar: reisleider of hostess?
Op tijd een sigaret
< Terug naar blogs