Op jacht
"De jacht op de vakbonden is geopend", kopten verschillende kranten afgelopen week. De PVV wil dat cao's alleen nog algemeen verbindend kunnen worden verklaard als een meerderheid van de werknemers in een sector achter het onderhandelingsresultaat staat. Dat betekent dus dat ook werknemers die geen lid van de vakbond zijn, een stem krijgen in de cao-onderhandelingen. Via een referendum, bijvoorbeeld via social media, zouden alle mensen uit één branche zich mogen uitspreken. CDA en VVD zijn positief over dit plan.
De representativiteit van de vakbonden is inderdaad laag. De achterban van de vakbonden vergrijst en is meestal geen representatieve afspiegeling van de medewerkers in een bedrijf of sector. Dit roept een aantal vragen op. Weten vakbonden voldoende wat er speelt? En is de bestaande achterban bereid om over hun eigen grenzen te kijken en ook rekening te houden met andere groepen medewerkers?
Inspraak van alle medewerkers over hun eigen arbeidsvoorwaarden zou niet meer dan logisch moeten zijn. Inspraak is momenteel voor iedereen mogelijk, middels het lidmaatschap van de vakbond. De vraag is of dit model houdbaar is. Voor nieuwe generaties is het niet vanzelfsprekend om je bij één collectief aan te sluiten; er wordt veel meer op basis van de actuele behoefte bekeken waar men zich voor dat moment aan wil verbinden. Wel is het vanzelfsprekend - zeker met de komst van social media - dat je overal over kunt meepraten. Social media is dan ook een krachtig middel om inspraak en dialoog over arbeidsvoorwaarden te organiseren.
Als bonden en werkgevers zou ik hier dan ook vooral gebruik van maken: meer inspraak en dialoog over arbeidsvoorwaarden resulteert in meer participatie, een groter bereik en verhoging van de betrokkenheid en het draagvlak. Daarbij ontstaat tevens meer inzicht in de behoeften van wensen van verschillende groepen medewerkers, wat de mogelijkheid biedt om de cao en (nieuwe?) diensten vanuit de vakbond zo in te richten dat deze aansluiten bij de verschillende groepen medewerkers in het bedrijf of de sector. Dit zal uiteindelijk resulteren in een verhoogde legitimiteit en bestaansrecht van de vakbonden, als belangenbehartiger van alle medewerkers. Wie durft?
Herverdelen van loon over je loopbaan: levensloop, maar dan beter
De A van a-advies
Pensioenfondsfusies op de Malediven
Investeren in werkplezier loont!
Wie is verantwoordelijk voor werkplezier?
Medezeggenschap op basis van huwelijkse voorwaarden?
Het doolhof van werkloosheid en het SER-advies
Mijn verjaardag is een feestdag
Collega’s met karakter
Een verandering van tijdperk
De harde werkelijkheid?
Bekijk oudere blogs
De organisatie als lean mean fighting machine?
Bezigheidstherapie voor de intellectueel
Kwaliteit van de arbeidsrelatie in de knel
Regering kiest voor statische wijziging: de gemiste kans van het nieuwe fiscale pensioenkader 2015
In de schijnwerpers: het fundament van een succesvolle organisatie
Goede voornemens van een poldervernieuwer
Arbeidsmigratie
Jong versus Oud
De hippe polder
Nieuw evenwicht in de doe-democratie
Discussie over doorgeschoten flexibele arbeid is doorgeschoten
Bekijk oudere blogs
Menselijke waardigheid
De trucker anno 2013: ver van huis en in zijn sas?
Een nieuw tijdperk zonder managers?
Sociaal akkoord en de blinde pensioenvlek
Weer bij mamma wonen ofwel 'Heimwee naar het oude werken'
Pas op voor de VUT!
Andere tijden….
De nieuwe balans tussen flex en zeker
Vast en flex ontmoeten elkaar op de werkvloer
Win-win in crisistijd
‘Wees blij dat je nog een baan hebt!’
Bekijk oudere blogs
Triple Criminal
Sinterklaas en het koopklachtpraatje
Pensioen en regeerakkoord: een sportieve uitdaging!
Heeft ‘nieuw werken’ een week nodig?
Onderhandelingen: waar ga ik zitten of staan?
Arbeidsverhoudingen 2020
Van 'win/lose' naar samenwerken
Taskforce Ouderenwerkloosheid: pak de cultuur bij werkgevers en werknemers aan!
Forens word je niet alleen
Bedrijfstakpensioenfondsen & The Flintstones: “Wilma, open this door”!!
Kwaliteit van cao-afspraken valt of staat met naleving
Bekijk oudere blogs
Forensenbelasting Deel 2 ... of hoe wij over onze schaduw struikelden
Trias politica en het ABP
Geen nieuwe vakbeweging? Kansen gemist!
Arbeidsrevolutie
De logica van onbelaste reiskosten
Van visiteren naar volwassen intern toezicht!?
Combinatie werk en privé lastig? Doe er zelf wat aan!
Je ziet door de stickers het bos niet meer!
Draagvlak van cao’s – dilemma’s en oplossingen
Imagostress in de Polder
Zachte pensioenrechten bij een verzekeraar!?
Bekijk oudere blogs
Waar zijn de helden gebleven?
Louis van Gaal in uw pensioenfondsbestuur!?
Wetsvoorstel Flexibel Werken: waar bemoeit de politiek zich mee?
Ambtenaar, hoe houd je het vol?
De personeelschef die sociale innovatie te serieus nam
Op jacht
Leiderschap: lessen uit de rockmuziek
Wisselende contacten
Flexibel werken
Verlangen naar de reproman
Latte-mama's en iPad-papa's
Bekijk oudere blogs
Op de camping
Een goed gesprek
Eindelijk rust
Zou Johnny Hoogerland ook zelf zijn Persoonsgebonden budget kunnen aanvragen!?
2+ of 3-
De Wet van de reisleider: sleutel voor vernieuwing van arbeidsvoorwaarden
Steuntje in de rug
Nieuw werken
Life is calling
Doorgaan
De cao-onderhandelaar: reisleider of hostess?
Op tijd een sigaret
< Terug naar blogs