Een goed gesprek

Ik las laatst in een onderzoek dat we gemiddeld zo’n 16.000 woorden per dag gebruiken. Aangezien we een groot deel van onze dag op het werk zitten, zal misschien wel de helft van dit aantal gebruikt worden voor de gesprekken op werk met je collega’s en leidinggevende. Maar hoeveel van deze woorden worden eigenlijk goed besteed?

Er is wat mij betreft een grote hobbel die goede gesprekken op de werkvloer in de weg zit: de cao. Je hoeft als werknemer en leidinggevende over veel dingen niet meer het gesprek aan te gaan. Veel overwerk? Niks aan de hand, daarvoor word je dubbel betaald. Vijf weken op vakantie? Dat kan niet: in de cao staat dat je maar drie aaneengesloten weken vakantie op mag nemen. De dialoog is weggeregeld in de cao; een ‘waarom’-vraag hoef je niet meer te stellen. 

Waarom verschuilen werknemers en leidinggevenden zich achter de regels? Een stukje gemakzucht? Angst? Vasthouden aan regels en procedures is makkelijk en veilig. Je weet wat je hebt, iedereen wordt gelijk behandeld, het geeft rust in de tent. Totdat de rust alsnog wordt verstoord: weinig flexibiliteit, hoog ziekteverzuim, hoog verloop, ontevreden klanten, geen slagkracht. Dan komt alsnog de vraag boven: Waarom gebeurt dit?

Wat mij betreft zijn veel problemen in de organisatie terug te brengen tot op het niveau van de werknemer en leidinggevende. Als in die relatie geen beweging zit, geen ruimte om de arbeidsrelatie op basis van wederkerigheid optimaal in te richten, dan verliezen zowel werkgever, als werknemer. De cao zou deze ruimte moeten faciliteren en stimuleren, niet dichtregelen. Wie weet gebruiken we dan opeens wel 20.000 woorden per dag!