Taskforce Ouderenwerkloosheid: pak de cultuur bij werkgevers en werknemers aan!
Hoewel een enkele politieke partij de kop nog in het zand steekt, weten we inmiddels met z’n allen heel goed dat we langer moeten doorwerken. Dat dat niet vanzelf gaat, weten we ook. Want hoewel volgens het CBS zo’n 60% van de 50- tot 65-jarigen in Nederland betaald werk heeft, is het niet eenvoudig voor ontslagen oudere werknemers een nieuwe betaalde baan te vinden. We zien dit aan de stijgende en hoge werkloosheid (meer dan 100.000 mensen) onder 50-plussers. Het is dan ook terecht dat Hans de Boer afgelopen weekend in Trouw een pleidooi heeft gehouden voor een Taskforce ouderenwerkloosheid.
De vraag is natuurlijk wat zo’n Taskforce dan moet gaan doen en wat dan gaat werken. Ik herinner mij dat in de eerste jaren van deze eeuw voormalig VVD-minister Nijpels met een aantal bestuurlijke kornuiten onder de noemers Grijs Werkt en Taskforce Ouderen en Arbeid druk in de weer is geweest om werkgevers en werknemers ervan te overtuigen dat oudere werknemers een volwaardige plek op de arbeidsmarkt verdienen. Helaas heb ik de indruk dat het weinig heeft opgeleverd. Als ik het mis heb, hoor ik het graag.
Hans de Boer pleit voor een mix van betere matching tussen vacatures en oudere werknemers, zij hebben vaak heel specifieke vaardigheden die passen bij bepaalde vacatures, het veranderen van de cultuur rond ouderen en arbeid en een economisch stimuleringsprogramma van overheid en pensioenfondsen. Het blijft in een open economie als die van Nederland de vraag of het door de overheid stimuleren van de economie nu echt zoveel uithaalt. Zeker als je daarbij nog een divers samengestelde leeftijdsgroep voor ogen hebt. Betere matching is zeker belangrijk, ik denk dat veel te veel kwaliteiten van oudere werknemers en werkzoekenden over het hoofd worden gezien waardoor de invulling van veel vacatures kwalitatief minder is dan zou kunnen. Maar ook deze matching zal niet van de grond komen als, en ik weet, het is een open deur, de cultuur rond ouderen en arbeid niet dramatisch verandert. Veel regels die een weerspiegeling zijn van de ‘oude’ cultuur moeten op de schop. Als we oudere werknemers als volwaardige deelnemers aan het arbeidsproces zien, gaan we ze ook niet extra beschermen. Leeftijdsdagen zijn leuk, maar ze maken ouderen duurder en stigmatiseren. Als je wat minder wilt werken kan dat in deeltijd. Afschaffen dus die leeftijdsdagen. Maar dan geldt ook dat oudere werknemers kunnen deelnemen aan opleidingstrajecten, niet alleen de jonge, high potentials. Iemand van 55 jaar blijft nog zo’n 12 jaar aan de slag. Een investering waard, zou ik zeggen. Afschaffen dus het personeelsbeleid dat investeert in jongeren en oudere werknemers negeert. En zo zijn er meer vormen van (kleine) regelgeving en beleid in organisaties die de participatie van oudere werknemers en werkzoekenden in de weg staan. Een Taskforce die dit weet te doorbreken, heeft naar mijn mening echt kans van slagen.
Herverdelen van loon over je loopbaan: levensloop, maar dan beter
De A van a-advies
Pensioenfondsfusies op de Malediven
Investeren in werkplezier loont!
Wie is verantwoordelijk voor werkplezier?
Medezeggenschap op basis van huwelijkse voorwaarden?
Het doolhof van werkloosheid en het SER-advies
Mijn verjaardag is een feestdag
Collega’s met karakter
Een verandering van tijdperk
De harde werkelijkheid?
Bekijk oudere blogs
De organisatie als lean mean fighting machine?
Bezigheidstherapie voor de intellectueel
Kwaliteit van de arbeidsrelatie in de knel
Regering kiest voor statische wijziging: de gemiste kans van het nieuwe fiscale pensioenkader 2015
In de schijnwerpers: het fundament van een succesvolle organisatie
Goede voornemens van een poldervernieuwer
Arbeidsmigratie
Jong versus Oud
De hippe polder
Nieuw evenwicht in de doe-democratie
Discussie over doorgeschoten flexibele arbeid is doorgeschoten
Bekijk oudere blogs
Menselijke waardigheid
De trucker anno 2013: ver van huis en in zijn sas?
Een nieuw tijdperk zonder managers?
Sociaal akkoord en de blinde pensioenvlek
Weer bij mamma wonen ofwel 'Heimwee naar het oude werken'
Pas op voor de VUT!
Andere tijden….
De nieuwe balans tussen flex en zeker
Vast en flex ontmoeten elkaar op de werkvloer
Win-win in crisistijd
‘Wees blij dat je nog een baan hebt!’
Bekijk oudere blogs
Triple Criminal
Sinterklaas en het koopklachtpraatje
Pensioen en regeerakkoord: een sportieve uitdaging!
Heeft ‘nieuw werken’ een week nodig?
Onderhandelingen: waar ga ik zitten of staan?
Arbeidsverhoudingen 2020
Van 'win/lose' naar samenwerken
Taskforce Ouderenwerkloosheid: pak de cultuur bij werkgevers en werknemers aan!
Forens word je niet alleen
Bedrijfstakpensioenfondsen & The Flintstones: “Wilma, open this door”!!
Kwaliteit van cao-afspraken valt of staat met naleving
Bekijk oudere blogs
Forensenbelasting Deel 2 ... of hoe wij over onze schaduw struikelden
Trias politica en het ABP
Geen nieuwe vakbeweging? Kansen gemist!
Arbeidsrevolutie
De logica van onbelaste reiskosten
Van visiteren naar volwassen intern toezicht!?
Combinatie werk en privé lastig? Doe er zelf wat aan!
Je ziet door de stickers het bos niet meer!
Draagvlak van cao’s – dilemma’s en oplossingen
Imagostress in de Polder
Zachte pensioenrechten bij een verzekeraar!?
Bekijk oudere blogs
Waar zijn de helden gebleven?
Louis van Gaal in uw pensioenfondsbestuur!?
Wetsvoorstel Flexibel Werken: waar bemoeit de politiek zich mee?
Ambtenaar, hoe houd je het vol?
De personeelschef die sociale innovatie te serieus nam
Op jacht
Leiderschap: lessen uit de rockmuziek
Wisselende contacten
Flexibel werken
Verlangen naar de reproman
Latte-mama's en iPad-papa's
Bekijk oudere blogs
Op de camping
Een goed gesprek
Eindelijk rust
Zou Johnny Hoogerland ook zelf zijn Persoonsgebonden budget kunnen aanvragen!?
2+ of 3-
De Wet van de reisleider: sleutel voor vernieuwing van arbeidsvoorwaarden
Steuntje in de rug
Nieuw werken
Life is calling
Doorgaan
De cao-onderhandelaar: reisleider of hostess?
Op tijd een sigaret
< Terug naar blogs