Op de camping

Mijn vakantie is verregend en verkleumd. Dus toch maar elke dag een krantje kopen op de camping; scheelt toch weer 1,5 uur. Extra lang in het afwashok blijven hangen; tenminste je handen in warm water. De krant maakt niet vrolijk: de 3-, 7- of zelfs 14-daagse weersvoorspelling kent een constante hellingshoek van 0°. Daarnaast teisteren de zware economische stormen de wereld: Europese landen spelen schuldendomino, Amerikaanse politiek stuntelt en krijgt straf van de financiële X Factor-jury. Via de beurzen dreigt ook de reële economie naar een dubbeldip te kantelen. Uitbuikend op de top van onze welvaartsberg blijken onze huishoudboekjes niet te kloppen.

Mensen aan de campingafwas zijn boos. Ze zijn boos op banken, buitenlanden en buitenstaanders. WIJ betalen de rekening (eigenlijk al sinds de invoering van de euro) en ZE doen maar wat, waarvoor WIJ weer kunnen opdraaien. En deze zomer bewijst toch zeker het ongelijk van al dat - oh zo belangrijke - klimaatgedoe.

De puzzel is om deze (harde) economische werkelijkheid te koppelen aan de beleving bij de campingafwas. Hoe creëren we opnieuw draagvlak en perspectief bij mensen met alle populistische kapers op de kust om het laaghangend fruit van de verontwaardigiging, wantrouwen en slachtofferschap te plukken?

Deze puzzel is niet makkelijk en kent vele stukjes. Er is behoefte aan een nieuw, groot en hoopvol verhaal voor de toekomst. Op systeemniveau moeten medewerkers directer en sneller geconfronteerd worden met de toegenomen arbeidsmarkt- en economische risico’s. Bedrijven dienen sneller gecorrigeerd te worden als ze doorschieten in eenzijdig markt- of aandeelhoudersdenken.

Toch raakt dit niet de kern. Het opbouwen van vertrouwen en verbinding ontstaat niet (meer) door het vertellen van verhalen of het aanpassen van systemen. Het gaat om het voeren van goede, open en eerlijke gesprekken, waarin elkaars belangen open op tafel komen en met respect worden behandeld.

Niet wachten dus op nieuwe verkiezingen of cao-onderhandelingen, maar meteen zelf aan de slag na je vakantie op werkvloeren en in klaslokalen. De werkelijkheid wordt niet makkelijker als je harder roept, maar als je beter luistert.

En even doorbijten graag … er zijn velen die in het afwashok zoeken naar een treffende reactie op de stelling van de buurman dat sinds Europa alles naar de mallemoer gaat.