Heeft ‘nieuw werken’ een week nodig?

Er was een tijd dat een week gewoon stond voor een week: voor week 32 of voor de eerste week van maart. Maar we leven in een tijd dat we zaken graag een functie geven, ook de tijd zelf. Dus hebben we de ‘weken van…’ verzonnen. De week van het geld, van de opvoeding, de smaak, het kind, de alfabetisering, de ondernemer, de chronisch zieken, het Nederlandse bier of de amateurkunst. Ook de derde week van november is niet zomaar een week waarin we werken, kinderen naar school brengen of vrienden bezoeken. Het is de week van Het Nieuwe Werken.  

Nu kun je je afvragen wat Het Nieuwe Werken ermee opschiet dat we er een week voor hebben gereserveerd. Over het algemeen blijkt ‘nieuw werken’ zich behoorlijk vanzelf te verspreiden, net als overigens geld, ondernemers en Nederlands bier. Uit onderzoek van Kluwer (2012) blijkt dat 96% van de werknemers bekend is met het verschijnsel en dat ‘nieuw werken’ voor de helft van de werknemers ook een reële optie is. Dat is veel. Daaraan hebben goede voorbeelden, lobby en jawel, twee eerdere ‘weken van…’, een bijdrage geleverd. ’Nieuw werken’ kent dan ook vele vrienden: niet alleen de kantoorinrichters, managementadviseurs en ICT-verkopers, maar ook de milieubeweging die hoopt op minder CO2-uitstoot, de werkgevers die rekenen op hogere productiviteit en minder vierkante meters, èn de vakbonden die hopen op meer werkplezier en een betere werk/privé-balans.

Uit onderzoek van vakbondskenniscentrum Werk & Vervoer onder ruim 10.000 werknemers blijkt dat werknemers hoge verwachtingen hebben van ‘nieuw werken’, vooral als het gaat om het bepalen van je werktijd. Zij verwachten een betere werk/privé-balans (60%), hogere productiviteit (34%) en minder verloren tijd in files (26%). De meeste werknemers zullen ‘nieuwer werken’ dus omarmen als het op hun pad komt. 

Maar we zijn er nog niet, want veel werknemers zijn bezorgd dat ze straks altijd bereikbaar moeten zijn, of dat het contact met collega’s zal verslechteren. Ook zijn er werknemers die zich afvragen of hun organisaties er wel klaar voor zijn, aangezien ze van leidinggevenden nog weinig ruimte krijgen om eigen keuzes te maken. Dan zijn er nog sectoren waar het gesprek pas heel recent op gang komt, zoals de zorg. Het vakbondskenniscentrum werkt mee aan een onderzoek van Nyfer naar kansen en risico’s van het nieuwe werken in de zorg. Op 14 november 2012 debatteren we daarover in het HagaZiekenhuis. Want inderdaad: het kenniscentrum en vakbonden hebben zich enthousiast in ‘de week van…’ geworpen. Omdat de ontwikkelingen van vernieuwing van arbeidsorganisaties voor een deel vanzelf gaan maar wel een duw in de goede richting nodig hebben.  

De term ‘nieuw werken’ - en de bijbehorende week van - gaat vast een keer voorbij, maar wat ons betreft blijft de ruimte voor vakmannen en vakvrouwen om hun werk zo goed mogelijk in te richten.